സത്യം പറയണമെന്തിനു വേണ്ടി നീയെന്നെ
യിത്രമേല് സ്നേഹിക്കുന്നു, ചോദിച്ചു നീ പലകുറി.
ഇവിടെയിന്നൊറ്റയ്ക്കീയിരുള്പ്പുതപ്പിനു താഴെ
മറവിയെപ്പുണര്ന്നു ഞാനുറക്കം നടിക്കവേ,
കാലം തെറ്റിപ്പെയ്തൊരു മഴയുടെയിരമ്പലായ്
വന്നു വീണ്ടുമച്ചോദ്യം മുഖത്തുറ്റു നോക്കവേ,
മതിഭ്രമത്തിന്കാലമോര്ത്തു , കാതിലലച്ച കുളിരി-
ലിളകിച്ചിരിച്ചു , കരഞ്ഞു ഞാന്...
യിത്രമേല് സ്നേഹിക്കുന്നു, ചോദിച്ചു നീ പലകുറി.
ഇവിടെയിന്നൊറ്റയ്ക്കീയിരുള്പ്പുതപ്പിനു താഴെ
മറവിയെപ്പുണര്ന്നു ഞാനുറക്കം നടിക്കവേ,
കാലം തെറ്റിപ്പെയ്തൊരു മഴയുടെയിരമ്പലായ്
വന്നു വീണ്ടുമച്ചോദ്യം മുഖത്തുറ്റു നോക്കവേ,
മതിഭ്രമത്തിന്കാലമോര്ത്തു , കാതിലലച്ച കുളിരി-
ലിളകിച്ചിരിച്ചു , കരഞ്ഞു ഞാന്...
"""ഭ്രമമാണ് പ്രണയം വെറും ഭ്രമം ..
ReplyDeleteവാക്കിന്റെ വിരുതിനാല് തീര്ക്കുന്ന സ്ഫടിക സൗധം ...
എപ്പൊഴോ തട്ടി തടഞ്ഞു വീഴുന്നു നാം
നഷ്ടങ്ങളറിയാതെ നഷ്ടപെടുന്നു നാം """....
കുളിരിന്റെ കമ്പടം പുതച്ച് അരികില് നിറഞ്ഞ ചിലത് ,
കാതില് വന്നു ചേര്ന്ന നനുത്ത സ്വരം .
ആവര്ത്തിച്ചാവര്ത്തിച്ച് ചോദിച്ച ചിലതിന്റെ ഓര്മകളില് ...
ഇനിയും അസ്തമിച്ചു പൊകാത്ത ചിലതിന്റെ ....
ഓര്മകളുണ്ടായിരിക്കണം എന്നല്ലേ ഏട്ടാ..
Deleteമഴ പെയ്യുന്നിടത്തോളം കാലം അവയുണ്ടാവും, ഞാനും..
njan nere thirichanu chodichathu....(:
ReplyDeleteചില ചോദ്യങ്ങള്ക്ക് ഉത്തരമില്ല സുഹൃത്തേ..
Deleteചിലപ്പോള് ഇരുളിന്റെ കമ്പളം പുതച്ച ഏകാന്തത എന്റെ ജാലകത്തിലൂടെ അകത്ത് വന്നു ചോദിക്കാറുണ്ട്.എന്തിനു നീയവനെ ഇത്രമേല് സ്നേഹിച്ചുവെന്ന്.നല്ല വരികള്
ReplyDeleteനന്ദി കൂട്ടുകാരീ
Deleteകുറെയോര്മ്മകള് കൂട്ടിവച്ചു, അതിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച്
ഉറങ്ങാതെയുറങ്ങിയ കുറെ രാവുകള് എല്ലാവര്ക്കും ഉണ്ടാവുമല്ലോ..
ആ ചോദ്യം തന്നെ മതിഭ്രമത്തിന്റെ സന്തതിയല്ലോ......!
ReplyDeleteആണോ?
Delete